Wypadek na stoku. Co zrobić w przypadku szkody?
Dwa lata temu córka klientki została poszkodowana na stoku narciarskim.
Na szczęście skończyło się tylko na silnych stłuczeniach ale niestety również na
traumie – dziewczynka nie chce już jeździć na nartach.
Sprawczyni odjechała i najprawdopodobniej szybko oddaliła się ze stoku.
Jak postąpić w takim przypadku?
Najlepiej spisać oświadczenie ze sprawcą, o papier na stoku trudno – w takim przypadku należy nagrać je na dyktafon. Należy również spisać oświadczenie świadków, a co najmniej wziąć dane kontaktowe sprawcy oraz świadków.
Można również wezwać policję, gdyby sprawca uciekł lub nie chciał podać danych.
Pamiętajmy. Działajmy szybko aby zatrzymać sprawcę. Niestety właściciele stoków nie ponoszą odpowiedzialności za takie zdarzenia i często nie są chętni do współpracy.
Tym razem zdarzenie skończyło się na lekkich obrażeniach ale mogło dużo gorzej.
Przed wyjazdem upewnijmy się, że jesteśmy objęci ubezpieczeniem OC w życiu prywatnym,
a również zabezpieczmy siebie wykupując odpowiednie ubezpieczenie dla narciarzy.
Ale najważniejsze ZAWSZE stosujmy się do zasad panujących na stokach!
Jesteś początkującym narciarzem i nie znasz zasad tam panujących?
A może chcesz się upewnić, że wiesz jak się zachować?
Zapraszamy do zapoznania się z BIAŁYM KODEKSEM NARCIARZA FIS, który znajduje się poniżej.
BIAŁY KODEKS NARCIARZA
Kodeks FIS jest zbiorem reguł obowiązujących na stokach całego świata,
zapoznaj się z nim zanim wyruszysz na trasy.
1. Wzgląd na inne osoby
Każdy narciarz powinien zachować się w taki sposób, aby nie stwarzać
niebezpieczeństwa dla innej osoby i nie powodować żadnej szkody.
Komentarz FIS: Narciarz odpowiedzialny jest także za złe działanie sprzętu, który używa.
W szczególności dotyczy to nowinek technicznych (płyty karwingowe lub do wyczynu).
2. Panowanie nad szybkością
Narciarz musi zjeżdżać z szybkością stosowną do swoich umiejętności,
rodzaju i stanu trasy oraz pogody.
Komentarz FIS: Kolizje na stoku najczęściej zdarzają się z powodu nadmiernej szybkości,
niezapanowania nad nartami lub niezauważenia innego uczestnika ruchu. Narciarz
obowiązany jest porusza się tak aby w razie konieczności móc zatrzymać się lub skręcić
w ramach umiejętności jakie posiada. Narciarz obowiązany jest poruszać się wolno
w miejscach zatłoczonych, w okolicach wyciągów, na zakończeniu trasy, lub zmniejszenia
widoczności z powodu warunków pogodowych lub załamania stoku.
3. Wybór kierunku jazdy
Znajdujący się na stoku narciarz, który za względu na lepszą widoczność
z góry, dysponuje większą możliwością wyboru trasy jazdy, musi wybrać taki
tor jazdy aby uniknąć wszelkiej możliwości zderzenia z narciarzem
znajdującym się poniżej na stoku.
Komentarz FIS: Narciarstwo i snowboarding są sportami wolności ruchu przy przyjęciu
zasady, że każdy uczestnik stosuje się do reguł uprawiania tych sportów. Na stokach rządzi
zasada, że pierwszeństwo przysługuje temu kto znajduje się „przed” lub „niżej”. Każdy
znajdujący się powyżej musi pamiętać, że jego zachowania nie mogą wpłynąć na
zachowania tych przed lub poniżej.
4. Wyprzedzanie
Wyprzedzanie może następować zarówno po stronie dostokowej jak
i odstokowej, po stronie prawej lub lewej, lecz w takiej odległości, która
pozwoli uniknąć potrącenia wyprzedzanego.
Komentarz FIS: Wyprzedzający narciarz ponosi całkowitą odpowiedzialność za skutki
manewru wyprzedzania do chwili jego ukończenia. Ta zasada odnosi się też do omijania
stojących na stoku.
5. Przejazd i krzyżowanie torów jazdy
Narciarz, który przystępuje do zjazdu na trasie lub pólku narciarskim,
powinien sprawdzić, patrząc w górę i w dół, czy nie spowoduje
niebezpieczeństwa dla siebie i innych. To samo obowiązuje go przy każdym
ruszaniu z miejsca po chwilowym zatrzymaniu.
Komentarze FIS: Doświadczenie dowodzi, że ogromna część wypadków zdarza się wskutek
nieprzewidywalnego włączenia się w ruch nowego uczestnika. Jest podstawowym
nakazem bezpieczeństwa pełne sprawdzenie czy włączenie się narciarza nie spowoduje
utrudnienia dla któregokolwiek z będących w ruchu. Dopiero po płynnym włączeniu się
w ruch korzysta się z pierwszeństwa przyznanego 3 reguł FIS. Wprowadzenie snowboardów
i nart głęboko taliowanych (karwingowych) umożliwia ich użytkownikom wykonywanie
skrętów i ruch w kierunku przeciwnym do głównego nurtu ruchu– w dół stoku. Ten kto
wykonuje manewr „w poprzek lub pod prąd” nurtu ruchu musi tak się zachować, aby osoby
poruszające się w dół stoku nie były zagrożone.
6. Zatrzymanie się
Tylko w razie absolutnej konieczności narciarz może zatrzymać się na trasie
zjazdu, zwłaszcza w miejscach zwężeń i miejscach o ograniczonej
widoczności. Po ewentualnym upadku narciarz winien usunąć się z toru
jazdy, tak szybko jak jest to możliwe.
Komentarz FIS: Z wyjątkiem szerokich stokowych zatrzymywanie się powinno
następowana skraju trasy. Nikt nie może się zatrzymywać w miejscach niewidocznych dla
jadących z góry lub zza zakrętu.
7. Podchodzenie
Narciarz powinien podchodzić tylko poboczem trasy, a w przypadku złej
widoczności powinien zejść zupełnie z trasy. To samo zachowanie
obowiązuje narciarzy którzy pieszo schodzą w dół.
Komentarz FIS: Trasy narciarskie są z założenia przeznaczone do ruchu jednokierunkowego
– w dół. Pojawienie się osoby poruszającej się w przeciwnym kierunku stwarza zagrożenie
dla poruszających się w dół. Ślady butów wyciśnięte w śniegu pogarszają warunki
bezpieczeństwa jazdy i odpowiada za nie ten kto je pozostawił.
8. Stosowanie się do znaków narciarskich
Każdy narciarz winien stosować się do znaków narciarskich, ustawionych na
trasach.
Komentarz FIS: Trasy narciarskie oznakowane są w zależności od stopnia ich trudności
kolorami ( od najłatwiejszych do najtrudniejszych): ZIELONYM, NIEBIESKIM, CZERWONYM
I CZARNYM. Każdy uczestnik ruchu sam decyduje o wyborze trasy. Na trasach ponadto
umieszczone są znaki informujące o utrudnieniach lub niebezpieczeństwach np.
o lawinach, czy zamknięciu trasy. Uczestnik ruchu ma obowiązek obserwować znaki
i stosować się do nich. Uczestnik ruchu narciarskiego powinien zdawać sobie sprawę, że
znaki umieszczono dla jego własnego dobra i bezpieczeństwa.
9. Wypadki
W razie powstania wypadku każdy, kto znajdzie się w pobliżu, powinien
udzielić poszkodowanym pomocy.
Komentarz FIS: Jest oczywistą zasadą etyczną, że uprawiający sport ma obowiązek nieść
pomoc poszkodowanemu niezależnie od istnienia prawnego obowiązku. W szczególności
pomoc powinna polega na udzieleniu tzw. Pierwszej pomocy, na zawiadomieniu
właściwych służb oraz natychmiastowym zabezpieczeniu ( oznakowaniu) miejsca wypadku
tak aby nie zagrażało ono innym uczestnikom ruchu. FIS wyraża nadzieję, że zachowanie
polegające na uderzeniu w innego uczestnika ruchu i ucieczce z miejsca zdarzenia będzie
przez właściwe ustawodawstwa karne wszystkich państw traktowane jak identyczne
wykroczenie drogowe oraz że państwa, które tego jeszcze nie uregulowały wprowadzą
właściwe postanowienia do swych ustaw.
10. Stwierdzenie tożsamości
Każda osoba wmieszana w wypadek, lub będąca jego świadkiem, jest
zobowiązana podać swoje dane osobowe.
Komentarz FIS: Świadkowie i opis zdarzenia mają kardynalne znaczenie dla ustalenia
odpowiedzialności i w związku z tym każdy, kto był świadkiem musi czuć się zobowiązanym
do uczestniczenia w procedurach wyjaśniających. Raporty właściwych służb oraz zdjęcia
stanowić będą dowody we wszelkich postępowaniach mających na celu ustalenie winnych.
